Στάση κοινωνικής υπευθυνότητας

Όχι, δεν αναφέρομαι στο εμβόλιο, αλλά σε κάτι άλλο που το έχω επισημάνει άλλες δύο φορές στο παρελθόν (link1, link2). Επειδή βλέπω να γίνεται ένας χαμός στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων, και ιδίως των παιδιατρικών απ’ότι ακούω, πρέπει να τονίσω οτι αν δεν είστε βαριά άρρωστοι εσείς ή το παιδί σας δεν πρέπει να συρρέετε στα νοσοκομεία.

Τα νοσοκομεία αυτό τον καιρό που είμαστε στη φάση του πανδημικού κύματος, βρίσκονται υπό τεράστια πίεση η οποία θα γιγαντωθεί το επόμενο διάστημα. Πρέπει να τα διατηρήσουμε σε λειτουργία για τους ανθρώπους που πραγματικά τα χρειάζονται. Αν όλοι μας σπεύδουμε στα νοσοκομεία με τον παραμικρό πυρετό και βήχα, τότε σύντομα θα καταρρεύσουν και δε θα μπορούν να εξυπηρετήσουν όσους πραγματικά τα χρειάζονται.

Ούτε χρειάζεται να ζητάμε από τα νοσοκομεία εργαστηριακή επιβεβαίωση της γρίπης με φαρυγγικό επίχρισμα. Δεν προσφέρει τίποτα, συνιστά σπατάλη πόρων, και επιβαρύνει τη λειτουργία των νοσοκομείων και των εργαστηρίων της χώρας.

Επιπλέον πρέπει να θυμόμαστε οτι η γρίπη είναι… γρίπη. Διαγιγνώσκεται κλινικά και θεραπεύεται με ανάπαυση, καλή διατροφή, πολλά υγρά, αντιπυρετικά και… υπομονή. Το νοσοκομείο δεν μπορεί να προσφέρει κάτι στους περισσότερους από εμάς. Το νοσοκομείο αντίθετα είναι απαραίτητο για όσους νοσήσουν βαριά από τη γρίπη. Όσους θα παρουσιάσουν αναπνευστική δυσχέρεια ή άλλες σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.

Πότε λοιπόν θα πρέπει να το επισκεπτόμαστε? Όταν έχουμε σοβαρά συμπτώματα όπως: πολύ υψηλό πυρετό που δεν ανταποκρίνεται στα αντιπυρετικά, παρατεινόμενα συμπτώματα που δε βελτιώνονται μετά τις πρώτες 2-3 μέρες, και ιδιαίτερα αν παρουσιάζουμε αναπνευστική δυσχέρεια (δύσπνοια). Για τα παιδιά η εικόνα μπορεί να είναι πιο ύπουλη, και ορισμένα ανησυχητικά συμπτώματα είναι: αναπνευστική δυσχέρεια ή ταχύπνοια (γρήγορη αναπνοή), αλλαγή στο χρώμα του δέρματος (ωχρότητα ή μελάνιασμα), ληθαργικότητα ή ευερεθιστότητα του παιδιού, άρνηση λήψης τροφής ή υγρών, και επίσης εμμένοντα ή υποτροπιάζοντα συμπτώματα (π.χ. ο πυρετός υποχωρεί τις πρώτες μέρες αλλά επιστρέφει δριμύτερος).

Σαν γενικός κανόνας, αν η κατάστασή (εμάς ή του παιδιού μας) είναι τέτοια που να χρειάζεται εισαγωγή για νοσηλεία σε νοσοκομείο, τότε θα πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο. Διαφορετικά όχι, και το λέω αυτό διότι πάνω κάτω ο καθένας καταλαβαίνει πότε είναι άσχημα και πότε όχι. Φυσικά χρειάζεται μια παραπάνω επαγρύπνηση για τα παιδιά και τους ανθρώπους υψηλού κινδύνου (χρονίως πάσχοντες), όμως το νόημα είναι οτι μην πάτε στο νοσοκομείο για ψύλλου πήδημα.

Πανδημία είναι, θα περάσει…